Równo za rok musimy być gotowi na ogromną zmianę w danych osobowych. Wiesz, o co chodzi? Wiesz, czy jesteś gotowy i nikt się nie przyczepi do twojej firmy? Sprawdź.

Jest druga w nocy, a ja właśnie tłukę się pociągiem z Wrocławia do Gdyni. I nie żałuję – wracam z udanego wydarzenia.

Urokiem dzielenia się swoją pracą na zasadach Creative Commons jest bezpośredni kontakt z twórcą czy nieraz nieodpłatność. To takie proste. Oczywiście – tylko do momentu jak nie utrudnia tego nasza ustawa prawo autorskie. A o tym jak utrudnia opowiem w dzisiejszym wpisie.

Może nie wiesz, ale wdrażają unijną Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz udzielania licencji wieloterytorialnych dotyczących praw do utworów muzycznych do korzystania online na rynku wewnętrznym. Długa nazwa, długi projekt ustawy.

Sprawa frankowiczy była oczywiście mocniej eksponowana w kampanii wyborczej – ale okazuje się, że nadal coś się w niej dzieje. Może nie wiesz, ale są trzy pomysły na rozwiązanie i niedawno Komisja Nadzoru Finansowego oceniła ile kasy będzie kosztować wejście poszczególnych wersji w życie.

Powyższe pojęcia często używane są zamiennie, a to błąd. W tym wpisie postaram się rozplątać to spaghetti. 

Dobra, wyobraź sobie sytuację, że fotka Twojego autorstwa bez Twojej wiedzy zaczyna być używana na dowodach osobistych. Czyli o swoje prawo musisz walczyć z własnym krajem. Nie do wiary? To autentyk z Mołdawii.

Jedno z naj­czę­ściej pada­ją­cych pytań, jak już ktoś zła­pie motyw, że zdjęć i innego kon­tentu nie można tak po pro­stu zaju­mać z sieci bez pyta­nia autora o zda­nie. „A jak brać?”. Odpo­wiedź poni­żej, kilka sposobów. Po ich zasto­so­wa­niu nie musisz się spo­dzie­wać rosz­czeń ani od osób wyko­nu­ją­cych fotkę, ani na niej poka­za­nych.