Już rok minął od rozpoczęcia tej serii, a chętnych do dorzucenia paru słów od siebie nie brakuje. Tymczasem na rynek wkroczyli nowi studenci prawa i nowi absolwenci, którzy nie poszli lub nie dostali się na aplikację. Zapraszam do tego i poprzednich wpisów, może pomogą Wam znaleźć swoją drogę.
Jakiś czas temu zostałem przepytany przez Jacka z ekipy Marketing Prawniczy. Uznali, że mogę coś ciekawego powiedzieć o tym czy wykorzystaniu technologii w prawie i tego typu nowoczesnych jak na branżę kwestiach. Zobacz, czy Ci się to przyda. Ja myślę, że wyszło fajnie 🙂 I można poznać mnie trochę tak „od zaplecza” – jak wygląda moje pisanie tutaj, docieranie z domu do biura i tak dalej. Polecam!
Demo to nie tylko zastępujący solówki ulubiony przycisk weselnych wirtuozów keszio, bo czasem piosenka w wersji demo ma DEMOnstrować jej wstępny zarys i pomysł, aby potem w lepszych warunkach stworzyć wersję ostateczną. Dlatego dziś pójdziemy pod prąd, a więc do źródeł – i przekonamy się, że nieraz szukając w ten sposób można trafić na perły w rodzaju duetu Michaela Jacksona i Freddiego Mercurego.
Kolejna część naszego cyklu, ale tym razem trudno mi przedstawić gościa — legislatora. Nie dlatego, że mało o nim wiem — oj, wręcz przeciwnie. Z Arturem znamy się od ładnych kilkunastu lat i każda historia byłaby materiałem na osobny wpis. Lepiej oddam mu głos co do merytoryki.
Człowiek, którego na wpis — a nawet własnego bloga — namawiam już od dawna. Spec od prawa pracy — aplikant radcowski w OIRP Warszawa, doktorant w Katedrze Prawa Pracy i Polityki Społecznej UW, a prywatnie — miłośnik i kolekcjoner whisky, członek Klubu Loży Dżentelmenów, zrzeszającego pasjonatów whisky. Łącząc pasję z zawodem zgłębia i tłumaczy brytyjskie regulacje prawne dotyczące whisky. Pracuje także nad obszernym opracowaniem tej tematyki w wersji książkowej — Jakub Rumian!
Co prawda rozmawialiśmy przede wszystkim o tym, co widać w tytule — prawo pracy, czarne listy pracowników itp., ale nie tylko. I — tak jak na tym blogu — „nie tylko” może być całkiem ciekawe.
W kolejnej części Michał (na fotce ten w środku) opowie nie tylko o porodzie krążka sera, ale też dlaczego wybrał tak, a nie inaczej. A więc czemu – choć pracował w Facebooku czy Brand24 – teraz siedzi w serze 😉
Podczas publikowania tego cyklu zapytano mnie, dlaczego w tytule mówię o aplikacji — a nie na przykład „co nieprawniczego można robić po studiach prawniczych” czy jakoś tak. Ja chciałem pokazać, że pójście po prawie na aplikację to nie jakiś obowiązek — także, gdy swoją przyszłość łączysz z prawem. O pracy bez „tytułu mecenasa” mówiła już Monika — dziś Krzysztof mający ten tytuł mimo nieodbywania aplikacji opowie nam to w szczegółach.
Przy piątym spotkaniu z osobami, które pomimo studiowania prawa nie wybrały rzekomo „naturalnej” kontynuacji w postaci aplikacji prawniczej poruszymy trochę obszary HRowe… Drogi czytelniku, dziś posłuchamy udzielanych zza lwiej grzywy odpowiedzi Pauliny! 🙂